Bezoek aan 'Het Landschapspark De Paltz"

Henk Gerth

De H.V.S. heeft zaterdag 1 juni een bezoek gebracht aan het Landschapspark "De Paltz". Afgesproken was om met de fiets te gaan en te verzamelen bij het museum en om 10.00 uur te vertrekken naar de Paltz. Het was heerlijk weer, uitermate geschikt om te fietsen en te wandelen.
Onder leiding van Jan van der Putten en Wim Peters werd, na gehouden appel, gestart met een sliert van 38 personen.
Al fietsend en pratend arriveerden we bij het prachtige ingangshek. Daar was het eventjes wachten, want het peleton was in enige stukken gebroken. Na ons via de interkom gemeld te hebben, konden we naar binnen.
Het eerste wat ons opviel was de mooi geprofileerde weg, met aan beide zijden schitterende jonge beuken. Bij het Koetshuis aangekomen werden we reeds opgewacht door de heer en mevrouw Raatjes. Nadat wij onze fietsen weggezet hadden heette de heer Raatjes ons mede namens zijn vrouw welkom.
Hij vertelde ons wat ons die dag te wachten stond. Allereerst werden we uitgenodigd om gezamelijk een kop koffie te gaan drinken in het Landhuis.
Al lopend daar naartoe vertelde de heer Raatjes al het een en ander over het Landhuis "de Paltz" . Het gebouw was pas vrij gekomen. Het huis is gebouwd in 1865 en werd bewoond door de familie Ram. Deze heeft het na een aantal jaren bewoond te hebben, verkocht aan de familie Rutgers van Roozenburg, die het op hun beurt weer verkocht hebben aan de heer Krol uit Maartensdijk. Deze laatste persoon heeft nooit meer iets aan onderhoud van het park gedaan. Hij is met zijn opvolgers de man geweest die het grootste gedeelte van het Soester Hoogt hebben afgegraven. 43 meter hoog en over een lengte van zo'n 500 m met een breedte van ongeveer 350 m.
Na de koffie en koek welke heerlijk gesmaakt had, gingen we weer terug naar het koetshuis, vanwaar de rondleiding door het park zou beginnen. Aangekomen bij het Koetshuis vertelde de heer Raatjes over het verleden en het herstel hiervan. Over de luxe paarden die uit steen gehouwen bakken mochten eten en drinken in tegenstelling tot de werkpaarden die het met veel minder luxe moesten doen. Tot onze grote verbazing mochten wij ook naar binnen. Ik weet het niet zeker, maar denk, dat er nog nooit zo'n grote groep bezoekers de privé woonvertrekken van de familie Raatjes hebben gezien. Bij het gezelschap zal niemand dit verwacht hebben. De sfeer die de woonkamer uitstraalt, de bar en de serre, van waaruit je een schitterend uitzicht hebt op de dierenwei. Zelfs de luidklok werd ons ten ^ehore gebracht.
Toen iedereen weer buiten was ging het gezelschap met de steeds maar vertellende heer Raatjes het bos in. 6.000 bomen en 15.000 struiken zijn er aangeplant geworden of vervangen. De paden hersteld, voederplaatsen gemaakt, schuilhuisjes geplaatst, nestkasten opgehangen en ga zo maar door.
Niemand mag van de paden af, alles is nog te kwetsbaar of het verstoort de rust van de dieren. Want een ding is heel duidelijk: hier zijn weinig niches meer in te vullen. Veel vogels en andere dieren zijn terug van weggeweest, door de rust en bescherming die zij in dit parklandschap vinden. De boommarters beschikken over zo'n 1200 meter boomtoppen waar zij overheen kunnen sjezen; diverse roofvogels houden de zaak gezond, wat overblijft ruimt Reinaert weer op. Hier heeft de natuur zijn evenwicht bijna weer gevonden. Geen knallende brommers of crossers, geen honden en geen mensen die er vuil neergooien, want er zijn vrachtwagens met vuil uit de bossen gehaald, stenen, puin, glas en blik. Dit alles is weer aangevuld met een laag humus, die ook weggehaald was .
Zo hebben we van 11.00 tot 14.00 uur door een gedeelte van het bos gewandeld met de alsmaar vertellende heer Raatjes. Deze had ook nog voor de lunch gezorgd. Alles tot in de puntjes geregeld. Helaas moesten enkelen van de groep afhaken, daar thuis of de hond uitgelaten moest worden of door andere afspraken. Na de lunch is er nog een "statiefoto" gemaakt met onze gastheer en gastvrouw. Hierna werd de wandeling vervolgd met een bezoek aan "de Grot" waar zich een onthoofde Heremiet in bevond. Ook deze grot wordt inclusief de dwaaltuin weer in ere hersteld. Al pratend en luisterend kwamen we bij "Het Gat van Krol". U weet wel waar een gedeelte van het Soester Hoogt had gelegen. Ook hier veel nieuwe aanplant. De heer Raatjes vertelde dat hij een afspraak met de konijnen had gemaakt, dat, wanneer zij van de jonge aanplant af zouden blijven hij er voor zou zorgen dat zij genoeg ander eten kregen. Zo hier en daar te zien waren er toch nog wel enige ondeugende rakkers aan de gang geweest. In het gat aangekomen ontmoeten we een aantal jonge reeën, een pracht gezicht deze dieren zo in het wild te zien. In de nabije toekomst kunnen de mensen, onder deskundige leiding van I.V.N. leden, het park in. Daar zal nog nadere mededeling over verschijnen.
Weer aangekomen bij ons startpunt, het was ondertussen 17.30 uur geworden, hebben we afscheid van onze gastheer en gastvrouw genomen.
Een indrukwekkende wandeling, die veel stof tot nadenken heeft gegeven, hier is iets groots aan het gebeuren. Wanneer dit klaar is, dan heeft Soest er een ongelooflijk mooi natuurmonument bij. Meneer Raatjes bedankt en ik hoop dat wat u verder voor de ogen staat ook bewaarheid zal worden.
Nogmaals dank namens al uw gasten.