Herinneringen aan de Soester Pauselijke Zouaaf V

Peter van Doorn

Vorige afleveringen:
Deel I Herinneringen aan de Soester Zouaaf (Lente 1991)
Deel II Herinneringen aan de Soester Zouaaf (Zomer 1991)
Deel III Herinneringen aan de Soester Zouaaf (Herfst 1991)
Deel IV Herinneringen aan de Soester Zouaaf (Winter 1991)

In onze vorige uitgave van "Van Zoys tot Soest" beschreef Peter van Doorn zijn reis naar Alatrie. Vandaar trekken de Zouaven naar Rome, weer terug naar Alatrie en verder naar Assenas. Wat ziet hij allemaal onderweg?

Volgende uitgaven:
Deel VI Herinneringen aan de Soester Zouaaf (Zomer 1992)
Deel VII Herinneringen aan de Soester Zouaaf (Herfst 1992)

De reis van Alatrie na Rome.
Nadat wij daar 8 dagen geweest waren was het alweer vertrekken toen was het feest in Rome het was het 20 jaar feest dat de Heilige Vader Paus was geweest en daar moet van elk compagne vijftig man naar toe dat had de Generaal verkozen en ik trof het lot er bij te zijn. Wij vertrokken des smorgens om 9 uur naar de stad Vranzenonie en daar gingen wij op de spoor tot Veletrie toen wij aan de stad kwamen moesten wij er uit en moesten daar twee dagen blijven om een weinig te ekseseeren want zij waren in twijfel dat wij het vergeten waren omdat als wij in de bergen zijn het ekseseeren niet geeft zoo doende moesten wij dat nog een keer of twee maal doen dat als wij in Rome kwamen het goed zoude kennen het desfeleeren toen die twee dagen om waren waren zij van elk kompanie in Velitrie verzamelt en trokken met vier hondderd man Velitrie uit naar de stad Romen Wij reden met de spoor tot aan het Stasion digt bij Rome toen moesten wij er uit. Toen wij voor de poort van de Heilige Stad kwamen werden onze Vaandels ontrolt en begon het muziek te spelen zoo trokken wij met ontrolde vaandels en het volle muziek de stad binnen tot dat wij aan de kazarne waren Wij wierden geplaatst in een Klooster maar voor noodhulp met het feest. Den tweede dag had het feest plaats des smorgens moesten wij te samen naar de Mis en des namiddags moesten wij gereed zijn om half vier toen was er Spekzie over ons voor de Generaal wij moesten naar een groot schoon veld een groot uur buiten de Stad het was al lang vreesselijk droog weder geweest dat wij op den weg bijna niet konde loopen van het stuiven, wij dachten dat wij zoude stikken Toen wij op het veld kwamen zagen wij van alle troepen een partij staan van ongeveer drie duizend man, en wij moesten vooraan staan en eerst aan het deffeleeren, toen dat een halfuur geduurd had kregen wij rust en vernomen dat wij het nog al naar hun zin gedaan hadden en trokken op naar de Kazarne toen wij een weinig weg waren kwam juist de Heilige Vader voorbij rijden toen Hij tegen over ons was viele wij alle in eens op de regterknie met het geweer in de linker en de regterhand aan ons kompie of pet en met een dat hij ons voorbij reed gaf hij ons alle den zegen toen hij voor bij was stonden wij op en gingen onze weg voort tot de stad Rome onder het spelen van muziek duizende menschen stonden ons te bezigtigen, het was des avonds 8 uren toen wij aan onze kazarne kwamen toen hebben wij nog een dag in Rome geweest Vertrek van Rome naar Alatrie
Den 22 Junij zijn wij weer van Rome vertrokken des smorgens 7 uur wij vertrokken met volle muziek na het Stasion gelijk wij er binnen gekomen waren, toen wij bij het Stacion kwamen moesten wij er in en reden zoo ver dat wij aan het Stasion Vranzenonie kwamen daar gingen wij er uit het was half tien en omdat de hitte bijna onverdragelijk was om er door te maseerren met de zak op onze rug zoo gingen wij naar de Stad Vranzenonie om daar te blijven tot des namiddags 4 uren dat het wat logtiger was Wij kwamen daar aan en zagen daar al heel gaauw wat te drinken en iets te eten en des namiddags vertrokken wij weder naar Alatrie toen hadden wij nog drie uren te loopen het was des avonds 7 uur toen wij daar kwamen wij zijn in Alatrie gebleven tot den 1 Julij

De reis van Alatrie tot Assenas
Den 1 Julij kwam er van het rapport af dat wij moesten vertrekken Wij vertrokken des nachts om 2 uur weg omdat het op de dag te heet was om te loopen, het was heel schoon sterrenlicht weer een hevige stilte heerschte in de bergen als hier en daar hoorde ik een water bruischen dat uit de groote steenrotsen kwam vloejen zoo trokken wij 2 uren voort toen kwamen wij aan een stad genaamd Kwasinos Wij kregen daar een uur rust om een kop koffij of een glas wijn te drinken naar verkiezing om vijf uur gingen wij weer voort maar de helft van de Kompanie bleef daar en de anderen helft vertrok verder op ik moest ook nog verder op. Wij liepen al voort en niet te weten naar welke stad het liep zoo ver wij hadden 3 uren geloopen toen zagen wij de plaats waar wij moesten wezen Wij kwamen daar aan in een eenig huis dat geheel alleen stond tussehen de bergen en dat geheel alleen stond en genaamd werdt Assenas. Dat huis stond op een groote vlakte tusschen de bergen om dat huis zag ik niets als wei en hooiland en daar bij was het juist de tijd daar in de hooibouw de menschen waren daar allemaal aan t hooien en aan het gras maai jen. de reden waarom wij daar in dat huis moesten wezen was dat daar de roovers al verscheidene keeren aan het roven geweest waren en de menschen er hadden uitgejaagd en in gingen wonen en toen hebben zij om soldaten er in te hebben verzocht dat die dezelve aan het lijf zoude komen maar dat gaat hier zoo gemakkelijk niet. Het eten dat wij daar kregen dat moesten wii twee uren ver o1"* ezels halen in de stad Treve ook het water moest een uur ver gehaald worden daar wij dat haalde wierdt het genoemd het bad van Keizer Nero zij wilde wel zeggen dat hij daar vroeger in ging zwemmen. De kerk die wij daar hadden was een klein Kapel waar niet meer als een man of zes in kon staan des zondag kwam daar een Pater uit Subiacen op een ezel daar na toe rijden en las de Mis voor ons en voor het volk dat in de polder werkzaam was een kwatier voor dat de Mis begon werdt er een geweerschot gelost dat ieder die doorwerkte het konde hooren als zij dat hoorde kwamen zij er op aan loopen en hoorde gezamentlijk met ons de Heilige Mis
Wij legde ons buiten de Kapel in het gras neder onder de Mis was dan veel tijds een doedelzak aan het spelen gij zult wel zeggen werkt het volk daar op Zondag! ja als het hier in de hooibouw is dan werkt het volk hier maar door ik kan mijn leven toen ik daar was bijna niet anders voorstellen als aan een Kluizenaars leven daar wij zoo alleen in een huis zaten en nergens niets zagen als groote bergen en steenrotsen.