Soester Volksverhaal

SOESTER VOLKSVERHAAL overgenomen uit de verzameling
VOLKSVERHALEN UIT GOOI-en EEMLAND en van de WESTELIJKE VELUWE,
opgetekend door E. Heupers (nr 2297)

Nou zal ik je eens vertellen wat ik gevoeld heb. Op de Beukenlaan op Soest, doar had je vroeger een paar boerderijen bij mekaar stoan. Ik was 's oavonds om negen uur nog bij boer Stalenhoef met de hondekar, dat was een van die boeren doar. Ik ging weg en reed de steeg af om zo op de weg te komme.
Noe was het een slechte weg met an twee kanten zand. Ik probeerde midden op de weg te rijden, maar ik kon niet op de stroat komen.
'k Dacht: "Wat is dat?" Ak noar de stroat toe wilde liep het wiel van de kar vast. Iedere keer ak 't probeerde liep 't wiel vast.
Dan mot ik is kijken wat er an het wiel mankeert en ik er of. Meer niks, 't wiel droaide gewoon, 't schoot zo los.
Er mankeerde niks an toen ik het onder handen had. Zo niks an te zien.
Meer ik zat nog niet op de kar of 't was weer 't zelfde,
't Was niet of 't wiel wier vastgehouden. Toen kwam Sukkel doar an en die zeit: "Jij mag doar niet op die weg, want er komt een stoatsie voorbij".
Sukkel had het al gezien, die was helderziend. Dat heb ik meegemaakt en zelf gevoeld, dat dat wiel van me hondekar wier vastgehouden.