Gewoon aanpakken: Ton Hartman geeft het stokje door

Paul Verhoeven

Vanaf de zomer 2012 was Ton Hartman actief als hoofdredacteur van "Van Zoys Tot Soest" (VZTS). Dat nummer was ook het laatste boekje in zwart/wit. Zijn eerste tekst als nieuwe redacteur was: Mijn hemel, waar ben ik aan begonnen. Een verzuchting omdat er nauwelijks respons was gekomen op zijn verzoek om nieuwe redactieleden en kopij. Dat is verder allemaal goed gekomen want het blad van de HVS heeft de laatste jaren vol gestaan met leesbare en interessante artikelen, samengebracht door Ton Hartman, zijn collega redacteuren Piet van Elteren en Dick van Fulpen en een groot aantal schrijvers. VZTS is een gewaardeerd en goed gelezen blad onder de leden van HVS.

Het eerste nummer van VZTS werd in de zomer van 1980 uitgebracht. Met 14 pagina's en in zwart/wit zag het er nog erg uit als een clubblad. U zult het met mij eens zijn dat het huidige blad een mooie en verzorgde uitstraling heeft. De inhoud is vaak interessant en diepgaand. Een hoog niveau dat we natuurlijk graag willen handhaven in de toekomst.

Na 6 jaar heeft Ton aangegeven de taak van hoofdredacteur neer te leggen. Hij wil zich gaan richten op het schrijven van het boek "Soest in de 19e eeuw" en artikelen voor VZTS. Daarnaast zal hij actief blijven in het beantwoorden van vragen over de historie van Soest en Soesterberg. En hopelijk is er dan ook meer tijd voor de eigen omgeving.

Op het gebied van geschiedenis ligt de belangstelling van Ton Hartman bij de agrarische sector en dan vooral in het tijdvak van 1800 tot 1950. Zelf is hij afkomstig uit een oud boerengeslacht en had lange tijd samen met Marianne een actief boerenbedrijf in een monumentale boerderij aan de Birkstraat. Inmiddels hebben zij ervoor gekozen om de melkveehouderij af te bouwen, maar niet om het boerenleven vaarwel te zeggen.

Het vak van hoofdredacteur van VZTS is veel lezen, redigeren, corrigeren, bespreken met de auteur, afbeeldingen beoordelen en overleg met de collega redacteuren. Daar gaat veel tijd in zitten. Temeer omdat Ton ook zelf voor de distributie zorgde. De bezorgers van het blad kregen hun "wijk" persoonlijk aangereikt door de hoofdredacteur. Eigenlijk teveel voor één man.
Bovendien zijn er maar weinig nummers uit de achterliggende jaren waarin geen bijdrage van Ton Hartman staat. Hij was dus ook nog een zeer productieve schrijver.

Voor de auteurs is hij een scherpe en kritische beoordelaar. De kopij moet voldoen aan de eisen qua kwaliteit en ook taalkundig een ruime voldoende halen. Afijn, dat is zeker gelukt gedurende het redacteurschap van Ton.

Onder het kopje "toekomst" schreef Ton zes jaar geleden dat het niet zal meevallen om het niveau te kunnen handhaven. Met de hulp van de bestaande en oude redactie verwachtte hij wel dat het zou kunnen lukken. Na zes jaar onder de bezielende leiding van Ton Hartman kunnen we vaststellen dat de doelstelling van toen zeker is gehaald.