Van de voorzitter

Wim de Kam

Als kersverse vutter heb ik de gelegenheid enkele uren per week voorwerpen te registreren en te beschrijven die zich bevinden in het museum Oud Soest. Ik doe dat samen met Gijs van Brummelen. Zelf ben ik gestart op zolder bij de afdeling religie.
Op momenten dat je daarmee bezig bent realiseer je je dat veel van die voorwerpen een eigen geschiedenis, een eigen verhaal hebben. Door de registratie en beschrijving probeer je de basis voor die verhalen voor een deel vast te houden en toegankelijk te maken zodat ze in de toekomst verteld, en wat nog belangrijker is, opnieuw uitgelegd kunnen worden.
Door de gegevens over die voorwerpen samen met een foto in te brengen in de computer wordt met behulp van een modern communicatie-instrument feitelijk een verbinding aangelegd tussen verleden en toekomst.
De jaarwisseling is ook een moment waarop verleden, heden en toekomst elkaar raken. Er zijn nogal wat mensen die zo tegen de tijd van de jaarwisseling zich voornemen om na 1 januari een nieuw begin te maken. Meestal komt er niet zoveel terecht van die voornemens en lijkt het er op dat die voornemens opgaan in de rook van het knal- en vuurwerk waarmee we telkens opnieuw de geesten van het oude jaar proberen te verjagen.
Ook andere momenten (b.v. nieuwe verkiezingen) worden wel benut om een nieuw begin aan te kondigen. In ieder geval wordt de boodschap vaak zodanig gepresenteerd dat het lijkt alsof het om een heel nieuw begin gaat. Ook van al die nieuwe beleidsvoornemens komt meestal veel minder terecht dan vooraf wordt gesuggereerd..
Waar komt die drang om voortdurend nieuwe plannen te maken en aan te kondigen vandaan? Aannemelijk is dat die vernieuwingsdrang te maken heeft met onze eindigheid en het verlangen om die te overwinnen. In die zin is onze eindigheid tevens de drijfveer voor verbeeldingskracht en vernieuwingsaktiviteit tijdens het leven. We zouden er evenwel verstandig aan doen het vooroordeel op te geven dat een nieuw begin mogelijk is. Voordat wij geschiedenis gaan maken (voorzover we dat al kunnen) zijn we al in belangrijke mate gemaakt door de geschiedenis. Dat staat vernieuwing niet in de weg, maar maakt het wel noodzakelijk een link met de bronnen van het verleden te onderhouden. Onze tijd is te beperkt om alles zelf te ervaren. Daarom blijven we mede aangewezen op de materiële neerslag van de door mensen in het verleden opgedane ervaringen. Die vinden we o.a. terug in schriftelijke historische bronnen en musea. Tradities kunnen een toekomst openleggen. Voorwaarde is wel dat ze levend is! We moeten proberen thema's en figuren die in het verleden wortelen door denken en handelen opnieuw tot leven te brengen en te verbinden met actuele uitdagingen.
De jaarwisseling is een moment om de pijn van de eindigheid op respectvolle wijze in herinnering te roepen. Het is ook een moment om die eindigheid een plaats te geven en met levensdriftige inspiratie verder te bouwen aan verbindingen tussen mensen en culturen, tussen verleden en toekomst.
Ik hoop dat de Historische Vereniging Soest/Soesterberg en de Stichting Oud Soest in die geest hun werk/hobby kunnen voortzetten in 2003.
Ik wens alle leden en vrienden van de vereniging en stichting in goede gezondheid een door het verleden 'geboeid' en voor de toekomst 'ontsloten' 2003 toe.