Soest; 60 jaar geleden

P. Siegers

In de twintiger jaren breidde de wijk "Het Hart" zich uit. De afstand tot de enige openbare school in Soest, de Kerkebuurtschool, vinden veel ouders te groot voor hun kinderen. Na een vermoedelijke actie schrijft een ouder op 18 maart 1920 een brief aan B & W met het verzoek een openbare school te stichten in de nieuwe wijk. Ter ondersteuning van dit verzoek wordt een lijst, goed voor 196 kinderen, bijgevoegd. Na advies van de arrondissements-schoolopziener en na inwerking treding van de Lager Onderwijs wet van 1920, besluit de Raad van de gemeente op 9 februari 1921 over te gaan tot het stichten van een tweede openbare school op een aan de gemeente toebehorend perceel bouwland, gelegen aan de Beukenlaan. Dit bouwland was deels aardappelland, deels roggeland.
In de gemeenteraadsvergadering van 25 juli 1921, onder voorzitterschap van burgemeester Mr. Dr. J.A.A.H, de Beaufort vindt een aanbieding plaats van bestek en tekeningen der nieuw te bouwen school aan de Beetzlaan. Het financieel belang eiste dat spoed werd betracht, teneinde 25% van de bouwkosten als rijkssubsidie te kunnen aanvragen. De aanbesteding was reeds aangekondigd en wel voor dezelfde dag, 25 juli. De raad wordt een krediet gevraagd van ƒ 92.280,- voor een 5-klassige school.
Aannemer Slob uit Baarn wordt de bouw gegund en het werk vlot blijkbaar goed. In de raadsvergadering van 17 februari 1922 wordt gevraagd ouders, die kinderen hebben op de school te Lage Vuursche, te wijzen op de te openen school. In een extra raadsvergadering van 28 februari wordt als enig agendapunt het hoofd van de school benoemd. Deze moest nl. al vóór 1 maart ontslag vragen, om per 1 april in dienst te kunnen komen.

De krant van 5 april maakt de benoeming bekend van twee onderwijzeressen in tijdelijke dienst.
Op 4 april werd de nieuwe school "gelegen op de hoek van de Beetzlaan en de Kerkhoflaan" geopend in aanwezigheid van vele autoriteiten en belangstellenden.
Als de school 2 jaar draait, is het aantal leerlingen behoorlijk toegenomen en om deze reden wendt het hoofd van de school zich tot B & W voor aanvulling van leermiddelen. Een jaar eerder had hij een dertigtal zeer oude schoolbanken uit Soesterberg ontvangen, evenwel zonder inktpotten. Het hoofd van de Mariaschool was gelukkig zo bereidwillig wat afgedankte inktpotten in bruikleen af te staan. Volgens de brief moest het hoofd sommige banken "met spijkers bij elkaar timmeren", ook waren er exemplaren, die met ijzeren banden bijelkaar gehouden moesten worden. Er waren geen kapstokken, zodat de jassen aan zelf aangebrachte spijkers moesten hangen.
Ondanks alles bleef het aantal leerlingen toenemen en op 1 februari 1927 stellen B & W de raad voor de school uit te breiden met 1 lokaal, hoewel het schoolhoofd gepleit had voor 2 lokalen en een gymnastieklokaal.