Het Soester verenigingsleven (deel 14): De Warmbloed Paardenfokvereniging Eemland (W.P.E.)

C.J. Vos

In de jaren 2004 en 2005 vroegen sommigen zich nog wel eens af of de naam van de vereniging de lading nog wel dekt. De Warmbloed Paardenfokvereniging Eemland is van oudsher een fokvereniging. De vereniging is in de loop van de jaren van een fokvereniging geleidelijk overgegaan naar een recreatieve paardensportvereniging.
Mede oorzaak hiervan was dat de fokkerij in de loop van de jaren onder andere in het Eemland gebied enorm terugliep. De W.P.E. was en is nog altijd een zelfstandige vereniging die niet bij een overkoepelende organisaties is aangesloten.

Als je nu naar de W.P.E. kijkt hebben ze zelfs een Jeugd Ruiter Club (J.R.C.). Immers de jeugd heeft de toekomst. Ik denk dat deze uitbreiding een goede zet is geweest.

Als we even terugkijken zien we dat de vereniging op 23 februari 1976 door twee rasechte paardenfokkers de heren B. van Dijk (t) en G. van Zijtveld is opgericht. Op de oprichtingsvergadering waren 26 personen aanwezig waarvan er 24 direct lid werden van de nieuw op te richten vereniging. Eén persoon gaf zich op als donateur. Waar nummer 26 gebleven is, was niet meer in de stukken terug te vinden.
De vereniging werd opgericht met steun vanuit de paardenfokvereniging "De POUW" (Paardenfokvereniging Oostelijk Utrecht te Woudenberg) Er werd direct een bestuur gekozen dat bestond uit de eerder genoemde heer B. van Dijk (voorzitter), de heer G. van Zijtveld (secretaris), de heer R.H. Scholtz (t) (penningmeester), de heer W. van de Kooy (t) (vice voorzitter) en de heer G.C. Voorburg (t) (plaatsvervangend secretaris).

In de loop van de jaren zijn er wel wat bestuurswisselingen geweest. Dat is verenigingseigen denk ik. De vereniging startte op 8 maart 1976 met een zeer succesvolle hengstenshow gevolgd door een premie en veulenkeuring op 13 juli 1976 en wat verder het jaar in gevolgd door een toiletteercursus voor de leden van de W.P.E. Het jaar werd afgesloten met 71 ingeschreven leden en twee donateurs. Een forse groei. Op 27 augustus 1977 was het voor de W.P.E een grote dag. Op deze dag werd tijdens de Gildefeesten in Soest voor het eerst een groots concours hippique gehouden.


Het betrof hier voornamelijk een concours met aangespannen tuigpaarden. Leuk is nog even te vermelden dat ook in deze tijd de burgemeester van Soest al bij het concours werd betrokken. Immers de burgemeester van Soest mevrouw Corver van Haaften opende samen met de ouderman van het Gilde de heer W. Schimmel het concours in 1977. De verschillende tuigpaardrubrieken werden in deze tijd afgewisseld met shownummers van twee ponyclubs, de vendelgroep van het Groot Gaesbeeker Gilde (G.G.G.) en de muziekvereniging Odeon uit Soesterberg. Een mooi schoolvoorbeeld van "Elkaar Actief Ontmoeten".

Tot en met 1987 bestonden de activiteiten van de W.P.E uit Premiekeuringen die voor het K.W.P.N. (Koninklijk Warmbloed Paarden Stamboek Nederland) te Soest werden georganiseerd. Aan deze premiekeuringen koppelde de W.P.E. voor haar leden een veulenkeuring vast. Ook organiseerde de vereniging in die tijd mencursussen, toiletteercursussen en het eerder genoemde jaarlijks terugkerende tuigpaardenconcours tijdens de Gildedagen. Gezien het feit dat een dergelijk tuigpaardenconcours toch steeds meer geld ging kosten werd besloten hiermee te stoppen. Daarbij kwam nog dat veel prijzen en veel prijzengeld niet meer in het Eemland gebied bleef. Het aantal deelnemers uit Soest en omgeving nam af. Dit ook omdat uit het Eemland gebied steeds meer tuigpaarden verdwenen. Het was een hobby die door steeds minder mensen werd uitgeoefend. Later in de jaren zag je dat door centralisatie van de premiekeuringen ook de premiekeuringen in Soest door het K.W.P.N. werden stop gezet. Voor de W.P.E. betekende dit automatisch ook een stop van de veulenkeuringen. Immers de merries moesten met hun veulens naar elders. Een heel gedoe altijd met dat vervoer van jonge beesten. Ook aan de altijd goed bezochte hengstenshow die door de W.P.E. vele jaren werd georganiseerd kwam gestaag een einde.

De fokkerij liep terug en de hengstenboeren hadden niet zo'n zin meer om naar Soest te komen. Het presenteren van een hengst vergt een goede voorbereiding. Het kost geld en tijd en het aantal fokkers in Soest en omgeving liep sterk terug. Dus voor de hengstenboeren was nog maar weinig klandizie in Soest en omgeving. Hoeveel echt fanatieke paardenfokkers er in Soest zich nog bezig houden met het fokken van paarden zou ik op dit moment niet eens meer durven te zeggen.
Mogelijk is zelfs het lid A.P. van Doorn nog de enige.

Het jaar 1988 was een rustig jaar. De W.P.E. zocht naar andere activiteiten. Het fenomeen buitenritten diende zich aan. Terugkijkend in het archief van de W.P.E. kunnen we lezen dat op 8 oktober 1983 een aantal fanatieke W.P.E. leden met elkaar ook al een buitenrit maakte. Deze vorm van recreatieve paardensport sloeg aan en we zien dat er tot op heden elk jaar mooie buitenritten in Soest en in de omgeving van Soest worden georganiseerd. Zelfs ritten elders in de regio. In 1989 werd ook een start gemaakt met het nog steeds zeer succesvolle Volkspaardenfeest. Een initiatief van de toenmalige ouderman van het Gilde de heer W. Schimmel en het W.P.E. bestuur. In de loop van de jaren kwam ook het ringsteken met aanspanningen om de hoek kijken. Uit andere archieven was naar voren gekomen dat er in 1932 in Soest ook al wedstrijden in het ringsteken (in het verleden ook wel ringrijden genoemd) werden gehouden. Dus eigenlijk een terugkeer van een mooi stukje nostalgie. De ringsteekwedstrijden van de W.P.E. werden tot en met 2005 meestal gehouden in de maand september in de mooie historische Kerkebuurt van Soest met als gastheer de altijd maar weer voor de W.P.E. klaarstaande heer Van de Grift.

De W.P.E. organiseerde in de jaren voor 2006 veel lezingen en .verzorgde opleidingen voor het koetsiersbewijs. De opleidingen voor het koetsiersbewijs kwamen op een gegeven moment eigenlijk helemaal stil te liggen, daar de groepen menners te klein werden en het risico te groot werd om een financieel verantwoorde opleiding goed te kunnen organiseren. Al vele jaren organiseert de W.P.E. een rit met lichamelijk en geestelijk gehandicapte bewoners van Sherpa (voorheen Eemeroord uit Baarn). Ook werd er aan het jaarprogramma een kinderdag en een mendag toegevoegd. Deze vormen van paardensport worden door de W.P.E., weliswaar in een wat andere vorm, nog steeds georganiseerd. Eens in het jaar werd een jaarlijkse feestavond georganiseerd. Een avond zonder paarden. Dat wil niet zeggen dat de paarden niet ter sprake kwamen. Het woord paard viel natuurlijk, dat kan niet anders bij paardenmensen. Maar elkaar eens ontmoeten zonder paard en wagen moet ook kunnen.

Zoals u in dit stukje historie kon lezen dekt de naam die de vereniging thans draagt de lading eigenlijk niet meer. Na de omslag van fokvereniging naar recreatieve paardensportvereniging is getracht de naam van de vereniging echt eens te wijzigen. Er werden door een aantal leden zelfs nieuwe namen aangedragen. Maar na een ledenraadpleging bleef de naam zoals hij was en nog steeds is. De W.P.E. is niet meer uit Soest weg te denken.
De W.P.E. is in de jaren die achter ons liggen een vereniging geworden waar een ieder, die op een recreatieve manier paardenplezier wil beleven, lid van kan worden. Er kan zowel aangespannen als onder het zadel aan verschillende evenementen worden deelgenomen.

Thans staan een aantal jonge bestuurders met nieuwe frisse ideeën aan het roer. Dat wil niet zeggen dat oude gebruiken zoals het Volkspaardenfeest en het ringsteken overboord zijn gegooid. Beslist niet. In nauwe samenwerking met het Gilde wordt tijdens de Gildedagen nog steeds het Volkspaardenfeest georganiseerd. Ook wordt nog jaarlijks het ringsteken georganiseerd. De laatste jaren in nauwe samenwerking met de winkeliersvereniging Hartje Zuid in het gelijknamige winkelcentrum.
In dit stukje historie mag niet onvermeld blijven dat de al vele jaren bestaande en zeer mooie route voor aanspanningen door de natuur van Soest een initiatief is geweest van de W.P.E.

Enkele vrijwilligers van de vereniging hebben in zeer nauwe samenwerking met de gemeente Soest deze route gerealiseerd. Sommige stukken op de route zijn gecombineerd met de ruiterroute die al eerder bestond.