(geb. 18-6-1916, ovl. 7-5-2019) Geboren in klein boerderijtje aan de Klaarwaterweg tegenover het witte boerderijtje (van Kok) dat er nu (2000) nog staat op de hoek van de Klaarwaterweg-Gerrit v.d. Veenstraat. Vader kwam uit Weesp. Was daar bakker maar wilde gaan boeren. Het land liep van wat nu de Wijnand Toplaan heet tot aan het Oude Grachtje. De Klaarwaterweg was een modderige weg waar geen verharding was. Als de mensen uit het veen kwamen, kwamen ze soms de deur van de boerderij aan de ene kant binnen om er aan de aan de andere kant weer uit te gaan. Ondertussen had men wel gerookt. Want op de hilt (de ruimte boven de koeien) lag takbak (pruimtabak en rooktabak). In 1921 is boerderijtje verkocht. Toen verhuisd naar Weteringpad. Daar kwam volgens het verhaal van moeder Smit altijd een oud vrouwtje met kruiwagen vol keukengerei langs. Dat was Nijntje Poelewijn uit Amersfoort. Zwervers sliepen in hooiberg. Vervolgens heeft vader bakkerij gekocht aan de Ringweg.
Track 2
Eerste school was de Spoorstraatschool (wat nu Da Costaschool is). Herinnering aan o.a. de viering van 125-jarig regeringsjubileum van koningin Wilhelmina. Verdunlimonade uit grote melkbus en prachtige foto waren er vanwege het feest. Naar school ging men eerst op klompen. Later met knoopschoentjes. Ze hoort nog iemand zeggen "Corry Smit heeft apeschoenen aan." Toen ze 8 jaar was verhuisden ouders naar Veenzoom. Ze woonden tegenover de boerderij van Van den Heuvel. Veel gespeeld met de dochter daarvan (An). De boezemvriendin kwam van de Nieuweweg (Muts). Heel gezellige jeugd gehad. Er moest geholpen worden bij het bewerken van het land. Boodschappen werden gedaan op zaterdagavond. Bij V.d. Flier (bakker) en Laseur (slager). Overigens kwamen er ook op de Veenzoom veel marskramers langs. Boeken werden gehaald uit de bibliotheek op school of de bibliotheek aan de Kerkstraat.
Track 3
Voor vader moesten er altijd boeken worden gehaald van Penning over Zuid-Afrika. Vader had ook plannen om te emigreren naar dat land. Omdat moeder Smit dat toch liever niet wilde is dat niet doorgegaan. Lazen thuis ook een Zuid-Afrikaans blad: “De huisgenoot”. Daarnaast werden thuis gelezen de Standaard (dagblad) en “Het schouwvenster (later de Spiegel)” (weekblad). Ook werden de Soester sufferdjes gelezen. Vader schreef daar ook feuilletons in. In de tijd dat aan de Veenzoom werd gewoond was vader zogenaamd “oude bakker” in Baarn (’s morgens) en werd ’s middags het land bewerkt. Zondag was een rustdag. Tweemaal werd de kerkdienst bezocht (Wilhelminakerk). Trouw gebleven aan kerk en geloof. De Nieuweweg (waar ook 2 jaar gewoond is) was in die tijd een smal klinkerstraatje met aan de zijkanten zand. In 1923 kwam er verlichting. Er liep een sloot langs de weg die al bij slagerij Willems (nu Indisch restaurant op de hoek van de Dalweg) begon. Allemaal bruggetjes over de sloot naar de huizen. Veel gespeeld op het Engebergje. Is ervan overtuigd dat het Engebergje nu (2000) op een andere plek ligt dan in de tijd dat ze er in haar jeugd speelde.
Track 4
In het huis aan de Veenzoom kon men kijken naar het huis van Muts aan de Nieuweweg. Daartussen lagen alleen weilanden. Verder herinneringen aan stapels turf en ooievaars. Daar waar turf was uitgraven werd pootje gebaad. Op 14 jarige leeftijd gaan werken in huishouding bij familie in Baarn. Moest daar elke ochtend om half acht zijn. Het eerste werk was 5 paar schoenen poetsen voor de kinderen die om 8 uur op school en/of kerk moesten zijn. In winter moest carbidlamp op fiets worden gebruikt. Daarna volgt er een beschrijving van carbidlamp.
Track 5
In 1939 getrouwd. Gaan wonen aan Klein Engendaalweg. Leuke buurt. Man ontmoet in de kerk. Herinneringen aan oorlog. Weet nog hoe het begon in de nacht/vroege ochtend van de 10e mei. Hevige beschietingen in Soesterberg. In 1943 gezien dat meneer Van Mil (had illegaal radio’s) werd opgepakt. Ziet die man nog zitten met op schoot zijn dochtertje om afscheid te nemen. Haar man is er nog langs gelopen en hoorde toen: "Zwanink". Haar man heeft toen Zwanink gewaarschuwd zodat die kon onderduiken. Ook nog herinneringen aan ernstige beschietingen in september 1944 op een zondag. Haar man was naar de kerk. Zelf was ze thuis met 4 kinderen en angstig. In de tuin hadden haar man en een buurman een schuilgat gegraven om in te schuilen in geval van razzia's. Dat gat werd ontdekt door NSB’er die 2 huizen verder woonde. Daarna is er een gat gegraven in de buurt van het dierenasiel. Beroep van haar man: schoenmaker. Aanvankelijk bij tante die zaak had aan de Torenstraat. Toen de zaak door een ander werd overgenomen ging het minder en volgde er moeilijke tijd. Daarna 9 maanden gewerkt bij Dalco in Soestduinen. Daarna in Amersfoort bij schoenenmakerij.
Track 6
Op Klein Engendaalweg in 2 huizen gewoond. Eerst 8 jaar in eerste huis. Daarna 20 jaar in tweede huis dat later ook is gekocht. In totaal 7 kinderen. Die hebben eerste op Driehoekschool gezeten, later op de Insingerschool. Kinderen speelden in bosje van Flikweert (in Klein Engendaal). Herinnering aan speelgoedmaken door haar man voor de kinderen. Vergelijking met de kleinkinderen. Herinnering aan vakantietijd (1 week in augustus had haar man vrij) met kinderen. Vliegtuigen kijken en vliegeren. Terugkijkend op een fijn en gezegend leven. Woont nu ruim 30 jaar op Kamperfoeliestraat en vindt dit fijne buurt.
